This review was published on Jazzflits 27 april 2009, 7 de jaargang, nummer 117,pg.6

In februari van dit jaar besprak ik in JazzFlits de debuut-cd ‘Itch’ van het trio Lapslap uit Edinburgh. ‘Scratch’ is het tweede deel van een tweeluik, dat een portret van deze unieke groep geeft. Ook hier wordt de laptop gebruikt als instrument (vandaar de groepsnaam), maar de nadruk ligt toch (anders dan op de eerste cd) op het akoestische instrumentarium van piano, tenorsaxofoon en hoorn. Alle drie de groepsleden openen de cd met een solostuk, waarin opvalt dat de klanken die ze produceren soms akelig dicht tegen elektronische sonoriteiten aan liggen. In ‘blau’ maakt pianiste Karin Schistek veel gebruik van het linkerpedaal, en de aldus ontstane boventoonsspinsels zijn er een mooi voorbeeld van. Hoornist Martin Parker gebruikt dubbeltonen in ‘Throat Horn’ en saxofonist Michael Edwards betoont de Europese aartsvader van de saxofoonschreeuw, Peter Brötzmann, eer in de titel ‘Zerbrötzeln’. Wel speelt hij veel gestructureerder dan zijn held, zodat een associatie met Peter van Bergen of Luc Houtkamp mij eerder voor de geest kwam. Die gestructureerdheid is de kracht van Lapslap, want hun muziek klinkt bij vlagen bijna gecomponeerd, terwijl er sprake is van pure improvisatie zonder afspraken vooraf. Ook weten ze goed wanneer te stoppen of een nieuwe wending aan een stuk te geven.

(Herman te Loo)